Tuesday, November 29, 2016

சீரகம்=சீர்+அகம்

"எட்டுத்திப்பிலி ஈரைந்து சீரகம்
கட்டுத்தேனில் கலந்துண்ண
விக்கலும் விட்டுப்போகுமே
விடாவிடில் நான் தேரனும் அல்லவே"
- ஆசான் தேரையர்

தமிழ்ச்சித்தர்கள் எதையும் காரணப் பெயர் கொண்டே அழைப்பர். சிலவற்றைச் சூட்சமப் பெயர் (அவர்களுக்கே விளங்கும் குறிச்சொல்/ மறைபொருள்/ பரிபாசை) கொண்டும் அழைப்பர். இங்கே அகத்தைச் சீர் செய்வதால் தமிழ்ச்சித்தர்களால் சீரகம் என அழைக்கப்பட்டது. அகத்தைச் சீர்செய்யும் சீரகம் (Cuminum cyminum) ஒரு மருத்துவ மூலிகையாகும்.

இந்தியாவில் அதிகம் பயிர் செய்யப்படுகிறது. உலகம் முழுவதும் முக்கியமாக அரேபியாவில் மசாலா பொருள்களில் இது நீண்ட காலமாக உபயோகிக்கப்படுகிறது. குமின் என்ற வார்த்தையே அராபிய வார்த்தையாக கூறப்படுகிறது. சுமார் நான்காயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் இருந்து உபயோகிக்கப் பட்ட வரலாறு சான்று சிரியாவில் இருந்து கிடைத்துள்ளது.

தமிழர்கள் இதை நீண்ட நெடுங் காலமாக உபயோகித்து வந்தனர் என்பது தெரிகிறது. திருஅண்ணாமலையில் கிடைத்த ஒரு கல்வெட்டில் நெல்லுக்கு பதிலாக சீரகம் அடைக்காய் முதலிய வாங்கிய செய்தி கிடைத்துள்ளது .

எட்டுத்திப்பிலி ஈரைந்து சீரகம்
கட்டுத்தேனில் கலந்துண்ண
விக்கலும் விட்டுப்போகுமே
விடாவிடில் நான் தேரனும் அல்லவே
என தேரையர் என்ற சித்தர் சவால் விட்டுக் கூறுவதாக பாடல் ஒன்று உண்டு .

சீரகத்திலிருந்து 56% Hydrocarbons ,Terpene,Thymol போன்ற எண்ணெய்ப்பொருட்கள் பிரித்தெடுக்கப்படுகின்றன. இதில் Thymol –[anthelminticagaint in HOOK WORM infections,and also as an Antiseptic] வயிற்றுப்புழுக்களை அழிக்கவும், கிருமிநாசினியாகவும் பல மருந்துக்கம்பனிகளின் மருந்துகளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

BOTONICAL NAME Cuminum Cyminum
FAMILY Apiaceae

சீரகத்திற்கு ஆங்கிலத்தில் ‘குமின்’ என்று பெயர். இந்தியில் ஜீரா, தெலுங்கில் ஜீலகாரா, கன்னடத்தில் சீரகே, மராத்தியில் சிரே, குஜராத்தியில் ஜிரு, அசாமியில் கொத்த ஜீரா, ஒரியாவில் ஜிர்கா, காஷ்மீரியில் ஜையுர் என்று பெயர்.

சீரகத்தை வாயில் போட்டு குளிர்ந்த தண்ணீரை குடித்தால் தலைச்சுற்றல், மயக்கம் நீங்கி விடும்.

திராட்சை ஜூஸுடன் சீரகம் கலந்து பருகி வர இரத்த அழுத்தத்தை கட்டுப்படுத்தலாம். அகத்திக்கீரையுடன் சீரகம், சின்ன வெங்காயம் சேர்த்து கஷாயம் சாப்பிட்டு வந்தால் மனநோய் குணமாகும்.

மோருடன் சீரகம், இஞ்சி, சிறிது உப்பு சேர்த்துப் பருகினால் வாயுத் தொல்ல நீங்கும். சீரகத்தை இஞ்சி, எலுமிச்சம் பழச்சாறில் கலந்து ஒருநாள் ஊறவைத்துக் கொள்ளவும். இதை, தினம் இருவேளை வீதம் மூன்று நாட்கள் சாப்பிட்டு வர, பித்தம் மொத்தமாகக் குணமாகும்.

சுக்கு, சீரகம், மிளகு, திப்பிலி ஆகியவற்றைப் பொடித் தேனில் கலந்து சாப்பிட்டால் எல்லா உடல் உள் உறுப்புகளையும் சீராக இயங்கச்செய்யும்.

உடலுக்கு குளிர்ச்சியும், தேகத்தைப் பளபளப்பாக வைக்கும் ஆற்றலும் சீரகத்திற்கு உண்டு.

சிறிது சீரகத்துடன், இரண்டு வெற்றிலை, நான்கு நல்ல மிளகு சேர்த்து மென்று தின்று, ஒரு டம்ளர் குளிர்ந்த நீர் பருகினால், வயிற்றுப் பொருமல் போய்விடும். ஓமத்துடன் சிறிது சீரகம் இட்டு கஷாயம் செய்து, சாப்பிட்டால், அதிக பேதி போக்கு நிற்கும். சிறிது சீரகத்துடன், கீழாநெல்லி வைத்து அரைத்து, எலுமிச்சை சாறில் சேர்ததுப் பருகி வர, கல்லீரல் கோளாறு குணமாகும்.

சமையலுக்கு சுவையும், மணமும் தருவதில் சீரகம் பல வழிகளில் உதவுகிறது. பலவித மசாலாப் பொடி தயாரிப்பில் இது ஓர் முக்கிய பங்கு பங்கு வகிக்கிறது. செரிக்காமை, வாயுத் தொல்லை இவைகளுக்கு மாமருந்து.

சிறிது சீரகத்தை மென்று தின்று ஒரு டம்ளர் குளிர்ந்த நீரைக் குடித்தால் தலைச்சுற்று குணமாகும்.

உடலுக்கு குளிர்ச்சியும், தேகத்தைப் பளபளப்பாக வைக்கும் ஆற்றலும் சீரகத்திற்கு உண்டு. திராட்சைப் பழச்சாறுடன், சிறிது சீரகத்தைப் பொடித்திட்டு, பருகினால், ஆரம்பநிலை இரத்த அழுத்த நோய் குணமாகும்.

சிறிது சீரகம், நல்லமிளகு பொடித்து, எண்ணெயிலிட்டுக் காய்ச்சி, அந்த எண்ணெயைத் தலையில் தேய்த்துக் குளித்தால், கண் எரிச்சல், கண்ணிலிருந்து நீர் வடிதல் நீங்கும். அகத்திக்கீரையுடன், சீரகம், சின்னவெங்காயம் சேர்த்து கஷாயம் செய்து அத்துடன் கருப்பட்டி பொடித்திட்டு சாப்பிட்டால், மன அழுத்தம் மாறும். ஆரம்பநிலை மனநோய் குணமாகும். சீரகத்தை லேசாக வறுத்து, அத்துடன் கருப்பட்டி சேர்த்துச் சாப்பிட்டு வர, நரம்புகள் வலுப்பெறும். நரம்புத் தளர்ச்சி குணமாகும்.

சிறிது சீரகத்துடன், இரண்டு வெற்றிலை, நான்கு நல்ல மிளகு சேர்த்து மென்று தின்று, ஒரு டம்ளர் குளிர்ந்த நீர் பருகினால், வயிற்றுப் பொருமல் வற்றி, நலம் பயக்கும். ஓமத்துடன் சிறிது சீரகம் இட்டு கஷாயம் செய்து, சாப்பிட்டால், அதிக பேதி போக்கு நிற்கும்.

பொதுவாக சீரகம்:

வெப்பமுண்டாக்கி stimulant
பசிதூண்டி stomachic
துவர்ப்பி astringent
வாய்வு அகற்றி carminative

மனித குலத்திற்கு நீண்ட காலமாக தெரிந்த ஒரு மூலிகை !
உணவை சுவையாக்கவும் செரிக்கவும் சீரிய ஒரு மூலிகை..!

Ayurveda and Siddha Medicine ஆயுர்வேதம் & சித்த மருத்துவம். 

Wisdom of Siddhas சித்தரியல்

Aum Muruga ஓம் மு௫கா

ஓங்காரக்குடில் Ongarakudil

சித்தர் அறிவியல் Wisdom of Siththars



நீங்களும் வாசித்து அறிந்து கொள்ளுங்கள்.
https://twitter.com/Ongarakudil


Posted by Nathan Surya 



மதுரை மீனாட்சி அம்மன் கோவில் அதிசயம்

Wednesday, November 23, 2016

Kumari Kandam குமரிக்கண்டம்


THE LOST CONTINENT OF TAMILS

Kumari Kandam (குமரிக்கண்டம் Kumarikkaṇṭam) is the name of an alleged sunken landmass referred to in medieval Tamil literature. It is said to have been located in the Indian Ocean, to the south of present-day Kanyakumari district at the southern tip of India.

https://www.facebook.com/groups/ongarakudil


References in Tamil literature

There are scattered references in Sangam literature, such as Kalittokai 104, to how the sea took the land of the Pandiyan kings, upon which they conquered new lands to replace those they had lost. There are also references to the rivers Pahruli and Kumari, that are said to have flowed in a now-submerged land. The Silappadhikaram, a 5th century epic, states that the "cruel sea" took the Pandiyan land that lay between the rivers Pahruli and the many-mountained banks of the Kumari, to replace which the Pandiyan king conquered lands belonging to the Chola and Chera kings (Maturaikkandam, verses 17-22). Adiyarkkunallar, a 12th century commentator on the epic, explains this reference by saying that there was once a land to the south of the present-day Kanyakumari, which stretched for 700 kavatams from the Pahruli river in the north to the Kumari river in the south.

This land was divided into 49 nadu, or territories, which he names as seven coconut territories (elutenga natu), seven Madurai territories (elumaturai natu), seven old sandy territories (elumunpalai natu), seven new sandy territories (elupinpalai natu), seven mountain territories (elukunra natu), seven eastern coastal territories (elukunakarai natu) and seven dwarf-palm territories (elukurumpanai natu). All these lands, he says, together with the many-mountained land that began with KumariKollam, with forests and habitations, were submerged by the sea. Two of these Nadus or territories were supposedly parts of present-day Kollam and Kanyakumari districts.

None of these texts name the land "Kumari Kandam" or "Kumarinadu", as is common today. The only similar pre-modern reference is to a "Kumari Kandam" (written குமரிகண்டம், rather than குமரிக்கண்டம் as the land is called in modern Tamil), which is named in the medieval Tamil text "Kantapuranam" either as being one of the nine continents, or one of the nine divisions of India and the only region not to be inhabited by barbarians. 19th and 20th Tamil revivalist movements, however, came to apply the name to the territories described in Adiyarkkunallar's commentary to the Silappadhikaram. They also associated this territory with the references in the Tamil Sangams, and said that the fabled cities of southern Madurai and Kapatapuram where the first two Sangams were said to be held were located on Kumari Kandam.

In Tamil national mysticism

In the late 19th and early 20th centuries, Tamil nationalists came to identify Kumari Kandam with Lemuria, a hypothetical "lost continent" posited in the 19th century to account for discontinuities in biogeography. In these accounts, Kumari Kandam became the "cradle of civilization", the origin of human languages in general and the Tamil language in particular. These ideas gained notability in Tamil academic literature over the first decades of the 20th century, and were popularized by the Tanittamil Iyakkam, notably by self-taught Dravidologist Devaneya Pavanar, who held that all languages on earth were merely corrupted Tamil dialects.

R. Mathivanan, then Chief Editor of the Tamil Etymological Dictionary Project of the Government of Tamil Nadu, in 1991 claimed to have deciphered the still undeciphered Indus script as Tamil, following the methodology recommended by his teacher Devaneya Pavanar, presenting the following timeline (cited after Mahadevan 2002):

ca. 200,000 to 50,000 BC: evolution of "the Tamilian or Homo Dravida",
ca. 200,000 to 100,000 BC: beginnings of the Tamil language
50,000 BC: Kumari Kandam civilisation
20,000 BC: A lost Tamil culture of the Easter Island which had an advanced civilisation
16,000 BC: Lemuria submerged
6087 BC: Second Tamil Sangam established by a Pandya king
3031 BC: A Chera prince in his wanderings in the Solomon Island saw wild sugarcane and started cultivation in Kumari Kandam.
1780 BC: The Third Tamil Sangam established by a Pandya king
7th century BC: Tolkappiyam (the earliest known extant Tamil grammar)
Mathivanan uses "Aryan Invasion" rhetoric to account for the fall of this civilization:

"After imbibing the mania of the Aryan culture of destroying the enemy and their habitats, the Dravidians developed a new avenging and destructive war approach. This induced them to ruin the forts and cities of their own brethren out of enmity".
Mathivanan claims his interpretation of history is validated by the discovery of the "Jaffna seal", a seal bearing a Tamil-Brahmi inscription assigned by its excavators to the 3rd century BC (but claimed by Mathivanan to date to 1600 BC).

Popular culture

Kumari Kandam first appeared in the The Secret Saturdays episode "The King of Kumari Kandam." This version is a city on the back of a giant sea serpent with its inhabitants all fish people.

related links


-End of Part 8-

Saturday, November 19, 2016

21- ம் நூற்றாண்டு விஞ்ஞானத்திற்கு நம்பிக்கையளிக்கும் தமிழ் மெய்ஞ்ஞானம்

இலக்கண மற்றும் எழுத்துப் பிழைகள் உள. திருத்த முயற்சிக்கிறோம். நன்றிகள்.

பாகம் 1 & பாகம் 2(தொடர்ச்சி)
-கி. கோகுல கிருட்டிணன்.

பாகம் 1:

கடவுள் துகள் (HIGGS BOSON) அளவு என்ன?


இன்று உலகம் தேடிக்கொண்டிருக்கும், ஆய்வாளர்கள் சொல்லாத ஒரு அரிய உண்மையை நாம் காண இருக்கிறோம். அதற்கு முதலில் பல ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் வாழ்ந்த திருமூலர் சொல்லிய திருமந்திரத்தில் இருந்து ஒரு தொகுப்பை இங்கே பார்போம்.




"அணுவின் அணுவினை ஆதிப்பிரானை
அணுவின் அணுவினை ஆயிரங் கூறிட்டு
அணுவின் அணுவினை அணுகவல்லார்க்கு
அணுவின் அணுவினை அணுகலுமாமே"
-ஆசான் திருமூலர்-

சீவன் என சிவன் என்ன வேறில்லை
சீவனார் சிவனாரை அறிகிலர்
சீவனார் சிவனாரை அறிந்தபின்
சீவனார் சிவனாயிட்டு இருப்பரே
-ஆசான் திருமூலர்-

மேவிய சீவன் வடிவது சொல்லிடில்
கோவின் மயிரொன்று நூறுடன் கூறிட்டு
மேவிய கூறது ஆயிரம் ஆயினால்
ஆவியின் கூறுநா றாரயிரத்து ஒன்றே
-ஆசான் திருமூலர்-

இவர் இங்கு குறிப்பிட்டுருப்பது சிவனுடைய (சீவன் என சிவன் என்ன வேறில்லை - திருமூலர்) வடிவைச் சொல்ல வேண்டுமாயின் ஒரு பசுவின் முடியை(மயிரை) எடுத்து அதை நூறாகக் கூறிட்டு, பின்பு அதில் ஒன்றை எடுத்து ஆயிரமாகப் பிரித்து, பின் அதில் ஒன்றை நான்காயிரமாக பிரித்தால் அதில் ஒன்றே சிவனின் வடிவு என்று கூறி இருக்கிறார்.

இப்பொழுது நாம் விஞஞானம் சொல்வதைப் பார்ப்போம். ஒரு ஹைட்ரோஜென் (hydrogen) அணுவின் சுற்றளவு..

0 .000000212 mm - ஹைட்ரோஜென்

சரி இப்பொழுது நாம் திருமூலர் கூற்றுப்படி கணக்கிட்டு பார்போம். ஒரு மனிதனின் முடியானது 40 -80 மைக்ரோன் (micron) ஆக உள்ளது. பசுவின் முடியானது சிறிது அடர்தியாகவே இருக்கும். எனவே, நாம் 100 மைக்ரோன் என்றே வைத்துகொள்வோம்

மயிரின் சுற்றளவு = 100 மைக்ரோன்
(size of an hair = 100 micron )

100 மைக்ரோன் = 0.1 மில்லிமீட்டர்
(100 micron = 0.1 millimeter)

இப்பொழுது திருமூலர் கூறியவாறு ஒரு முடியை நூறாக பிரிப்போம்

0.1/100 = 0.001 மில்லிமீட்டர் (MM)
அதில் ஒன்றை ஆயிரத்தில் வகுப்போம்

0.001/1000 = 0.000001 மில்லிமீட்டர் (MM)

இப்பொழுது நமக்குக் கிடைத்த பதிலை நாம் நான்காயிரத்தால் வகுத்தால் சிவனின் உருவத்தின் அளவைக் காணலாம் என்கிறார் திருமூலர்

0.000001/4000 = 0.00000000025 மில்லிமீட்டர் (MM)

ஆகவே, இவர் கடவுளின்(சிவனின்) அளவாக குறிப்பிடுவது சராசரியாக 0 .00000000025 மில்லிமீட்டர் (MM).

இப்பொழுது இந்தக் கடவுள் எனக் கருதப்படும் அளவானது, நாம் அறிவியல் ஆய்வாளர்களால் அளக்கப்பட்ட ஹைட்ரோஜென் (hydrogen) அணுவைவிட பன்மடங்கு சிறியதாக உள்ளது. சரி அதைவிடச் சிறியதாக என்ன இருக்கமுடியும் என்கிறிர்களா... அதுதான் ஹிக்க்ஸ் போசோன் என்ற பெயரில் இன்றைய ஆய்வாளர்கள் தேடிக்கொண்டு இருகிறார்கள் . நாம் பொதுவாக சொல்லுவோம் அவனின்றி ஒரு அணுவும் அசையாது என்று . இப்பொழுது ஹிக்க்ஸ் போசொனில் சொல்வதும் அணு தனியாகச் செயல் படவில்லை. அணுவுக்குள் அணு(பரமாணு) ஒன்று உள்ளது. அது தான் காட்ஸ் பார்ட்டிகள் என்னும் போசோன் கண்டுபிடிப்பு. அதன் அளவு இன்னும் அறியப்படவில்லை . அறியப்பட்டால் புரியும் நம் தமிழரின் தனித்துவம்.

நன்றி:
கி. கோகுல கிருட்டிணன்.
*****பாகம் 1முற்றும் *****

பாகம் 2:

ஹிக்க்ஸ் போசோன் உருவம் என்ன?!

என் ஆராய்ச்சியின் அடுத்தகட்டமாக சிவனின் அளவைச் சொன்ன திருமூலர் சிவனின் உருவத்தை சொல்லாமலா இருந்திருப்பார்??

அவ்வளவு சிறிய சிவனின் உருவம் எப்படி இருக்கும் என்று நமக்குள் ஒரு ஆர்வம் உண்டாகிறது அல்லவா! இதோ அவனின் உருவ அழகை சொல்லும் திருமூலரின் வார்த்தைகள்:

கரந்துங் கரந்திலன் கண்ணுக்குங் தோன்றான்
பரந்த சடையான் பசும்பொன் நிறத்தான்
அருந்தவர்க் கல்லால் அணுகலு மாகான்
விரைந்து தொழப்படும் வெண்மதி யானே
-ஆசான் திருமூலர்-


இதில் அவர் கூறியிருப்பது என்னவெனில் அனைத்திலும் கலந்தும், கலக்காமலும் இருப்பவன், கண்ணனுக்குத் தெரியாதவன், பரந்த சடையுடையவன், பசும்போன்னிரத்தில் இருப்பவன் , நினைப்பவர்கெல்லாம் கிடைக்காதவன், அனைவரயும் மயக்கும் வெண்ணிலவானவானே என்கின்றார் ஆசான் திருமூலர்.

இதில் இப்பொழுது நாம் சில வரிகளை மீண்டும் ஆராய்ந்து பார்ப்போம்...!

பொதுவாகச் சிவபெருமானை நாம் சடாமுடியன், சடையான் என்று கூறுவோம். அதே போல், அவரும் பரந்த சடையுடையவானே என்று கூறியிருக்கிறார். இப்பொழுது உங்கள் கண்கள் முன்னே ஒரு மனிதனை பரந்த சடையுடன் நினைத்து கொள்ளுங்கள். நாம் பேச்சு வழக்கில் பரட்டைத்தலை என்று சொல்லுவோம் அல்லவா; அதைபோன்று, அனால் சற்றுப் பெரிய அளவில்! .

பின்பு அந்த உருவம் பொன்னிறத்தில் உள்ளது போல் நினைத்துக் கொள்ளுங்கள். இப்பொழுது உங்கள் கண் முன்னே நாம் வழக்கமாகக் காணும் சிவபெருமான் பொன்னிறத்தில் சடா முடியுடன் காட்சியளிப்பான். இப்பொழுது திருமூலர் கூறியவாறு அந்த உருவத்தை கண்ணுக்குப் புலப்படாமல் சிறியதாக மாற்றுங்கள். சராசரியாக ஒரு அணு அளவிற்கு..!

இப்பொழுது சொல்லுங்கள் ஹிக்க்ஸ் போசோன் சொல்லும் அந்த ஹிக்க்ஸ் போசோன் பார்ட்டிகள் எப்படி இருக்கும் என்று..?! இணையதளத்திலும் தொலைகட்சிகளிலும் நாம் தங்க நிறத்தில் படர்ந்த முடி போல காட்சி அளிக்கும் அந்த வடிவு தான் ஹிக்க்ஸ் போசோன் பார்ட்டிகள் என்றால் , அதை கண்டுவிட்டாரே திருமூலர் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னரே.

தொடரும் என் ஆராய்ச்சி...

நன்றி:
கி. கோகுல கிருட்டிணன்.
------------------------------------------
இலக்கண மற்றும் எழுத்துப் பிழைகள் உள. திருத்த முயற்சிக்கிறோம். நன்றிகள்.

KIndly ignore the grammatical errors and read the context.ink emoticon Many Thanks.
Summarised in English for the benefit of English readers:

by Gokula Kridinan
follow us @ 
https://twitter.com/ongarakudil

What is the Higgs size and structure :

"#Thirumoolar" who has realised God within him, become immortal and lived for centuries(approx 2-6th AD) had written "#Thirumanthiram" in which he wrote about human life and how to achieve his life ambition of becoming #oneness with #God and secret of this ihad been revealed in his 3041 verse of Thirumanthiram.. As iam a reader of it, i have found something unusual in it, and here i am #sharing it.

மேவிய சிவன் வடிவது சொல்லிடில்
கோவின் மயிரொன்று நூறுடன் கூறிட்டு
மேவிய கூறது ஆயிரம் ஆயினால்
ஆவியின் கூறுநா றாரயிரத்து ஒன்றே
-திருமூலர்

In the above verse he had said that the Lord #Shivan (#PARAMANU) also called as Atom's atom (atom within atom), or a sub atomic particle, to explain his size  he considers that a human hair which should be divided into 100 and then again dividing a single particle of 100th (1/100) into 1000 and then again by divinding that resulting single particle into 4000 results is the size of Lord Shivan (PARAMANU)or Atom's Atom (atom within atom).. now lets go in simple calculation.....

A Human hair which is about 30-80 Micron and now for this case considering it as 50 Micron

converting 50 Micron in mm

50 Micron = 0.05mm
now the human hair = 0.05 mm

now as per his saying just divide this with 100 as a first step

0.05 / 100 = 0.0005 mm

Now considering a single particle (i.e.,) 0.0005 mm , and dividing it with 1000 results in second step of it

0.0005 / 1000 = 0.0000005 mm

now again considering a resulting single part (i.e.,) 0.0000005 mm , divinding it with 4000 as per his saying results in the size of Shivan (PARAMANU- the master atom) or a Atom's atom .

0.0000005 mm / 4000 = 0.000000000125 mm

Now as per his saying , Lord Shivan or PARAMANU is about 0.000000000125mm in size does it is nearly equalent to higgs Particle ??

As extending my research , Thirumoolar who said about the size of Lord Shivan (Anupiran) as considered as Atom's Atom. nearly about the size of Higgs Boson particle which is around 10^-17 m , and now Thirumoolar would have also explained about the structure of Shivan (Anupiran). as in my search i found this exclusive lines from the "Thirumanthiram".

கரந்துங் கரந்திலன் கண்ணுக்குங் தோன்றான்
பரந்த சடையான் பசும்பொன் நிறத்தான்
அருந்தவர்க் கல்லால் அணுகலு மாகான்
விரைந்து தொழப்படும் வெண்மதி யானே
-திருமூலர்

The above tamil statement mean that , the one who is dissolved in everything in this world and seem as if he is not there anywhere and even not visible to common eyes , who Looks in golden colour with shaggedness of hair, he will not be visible until unthen some one in deep search of him, who will attract everyone like a glittering White moon.

This is his Translated form and here lord shivan who is also called a Sadamudiyan, sadaiyan(Shaggedness of hair) and even he mentioned that shaggedness of hair, and now what we do is just imagine a person in our eyes with shaggedness of hair, and we will colour him up with golden yellow , and now we will shrink him up nearly to an atomic level now imagine how he look like ok, now start browsing in internet about the images of Higgs Boson particle . everywhere you see is a Golden flame which look like shagged hair around it , if it is the structure of higgs boson in the internet, Does Thirumoolar saw him century's Ago ????

Research continues...!
*******************************
Following is a post by SiddhaGnanam (Wisdom of Siddhars)
***********************************

21- ம் நூற்றாண்டு விஞ்ஞானத்திற்கு நம்பிக்கையளிக்கும் தமிழ் மெய்ஞ்ஞானம்

விஞ்ஞான நோக்கம்:

ஜெனிவா ஃப்ரான்ஸ் எல்லைப்பகுதியில் 27 கி.மீ சுற்றளவில் லார்ஜ் ஹாட்ரான் கொலைடர் என்ற துகள் முடக்கி சோதனைச்சாலை அமைந்துள்ளது. இதில் அணுவின் அடிப்படை துகள்களை (ப்ரோட்டான் => குவார்க் => க்ளுவான்) கட்டமைக்கும் “பரமாணு அதாவது கடவுள் துகள் (Higgs boson)” எது? என்ற சோதனை நடந்து வருகின்றது.

செயல்படும் முறை:

லார்ஜ் ஹாட்ரான் கொலைடரில் அணுவின் அடிப்படைத்துகளான ப்ரோட்டான்களை (நேர்மங்களை) கிட்டதட்ட ஒளியின் வேகத்தில் (வினாடிக்கு 300000கி.மீ) ஒன்றோடொன்று மோதவிட்டு, பிறகு வெளிப்படும் துகள்களில் “அணுவின் அடிப்படைத் துகள்களையே (ப்ரோட்டான் => குவார்க் => க்ளுவான்) கட்டமைக்கும் பரமாணு அதாவது கடவுள் துகள் (Higgs boson) ஏதேனும் வெளிப்படுகின்றதா என்று சோதனை செய்யப்பட்டு வருகின்றது.

மெய்ஞ்ஞான நோக்கம்:

அணுவில் அணுவினை ஆதிப் பிரானை
அணுவில் அணுவினை ஆயிரம் கூறிட்டு
அணுவில் அணுவை அணுக வல்லார்கட்கு
அணுவில் அணுவை அணுகலும் ஆமே. - திருமந்திரம்-2008

விளக்கம்:

அணுவுக்கும் அணுவான அடிப்படைத் துகள்களை (ப்ரோட்டான் => குவார்க் => க்ளுவான்) ஆயிரம் துண்டாக்கி, அதில் ஒரு துண்டுக்குள், நுண்ணியதாக உள்ள பரமாணு நெருங்க கூடியவர்களுக்கு; பரம்பொருளை அடைதலும் கைகூடும்.

மேற்கண்ட இருநிகழ்வுகளில் நோக்கமும், செய்முறையும் எந்தளவுக்கு ஒத்துபோகின்றது என்று தாங்களே நன்கு உணர்வீர். ஏனெனில் நாம் இதை தற்பொழுது “மதிப்பெண்களுக்காக” படிக்கவில்லை.

ஒர் இயற்பியல் மாணவனாக சில கேள்விகள்

(1). இத்திருமந்திரத்தையே கிரேக்கர், எகிப்தியர், ரோமாணியர் போன்றோர் எழுதியிருந்தால் தங்களின் நிலைப்பாடு என்னவாகியிருந்திருக்கும்?

(2). ஒரு தமிழர் தமிழில் எழுதிருந்தால் அதில் அறிவியல் கருத்துக்கள் இருக்காதா?

(3). ஆன்மீகத்தில் அறிவியலும், அறிவியலில் ஆன்மீக கருத்துகளும் பிரதிபளிக்கும் நிகழ்வுகள் இருந்தால் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடாதா?

(4). திருமூலர் இதை நிரூபித்து எழுதினாரா? என்றால் கோட்பாட்டு இயற்பியலில் (Theoretical Physics) எதையும் அவ்வளவு சீக்கிரத்தில் அதி உயர் கணினியில் (Super Computer) கூட நிருபிக்க முடியாது என்பதே உண்மை. (எ.கா) அற்புதமான இயற்பியலாளர் ஐன்ஸ்டீன் சிறப்பு சார்பியல் கொள்கை (Special Theory of Relativity), பொது சார்பியல் கொள்கைகளை (General Theory of Relativity) சோதனை செய்து கண்டுபிடிக்கவில்லை காரண காரியங்களை வைத்தே கண்டுபிடித்தார். திருமூலர் போன்ற சித்தர்கள் மிகச்சிறந்த சிந்தனையாளர்களாக மட்டுமல்லாமல் நம்மை விட பல பல மடங்கு மூடநம்பிக்கைகளை எதிர்த்தார்கள் என்பதே உண்மை.

நன்றி: சித்தஞானம்


மகாசி்த்தர் முத்தூர் அகத்தியர்



தமிழ்க் கலைகள் அறுபத்தி நான்கும் அகத்தியரால் போதிக்கப்பட்டவையாகும். அகத்தியத் தாபனம் பல்கலைகளையும் போதித்து வந்துள்ளது. திருமங்கலாய் தொடங்கி முத்தூர் துறை மகாவலி வரை மகாவலி ஆற்றுக்கு கிழக்கே கங்கை வெளி பரந்து காணப்பட்டது. இன்று கங்குவேலி என்று பெயர் குறுகிவிட்டது. உலகில் முதலில் நாகரீகம் தோன்றியது இங்கே தான் என முத்தூர் அகத்தியர் என்ற ஆய்வு நூலில் கூட குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. கங்குவேலியிலுள்ள அகத்தியத் தாபனம் அழிந்த பின்னரும், வழிபாட்டுத் தலமாக சிவலிங்கம் காட்சியளித்தது. அத்துடன் அகத்தியத் தாபனத்தின் வாயில் படிகள், சந்திரவட்டக்கல் உட்பட கல்வெட்டுக்கள் என்பன போர் முடிவடைந்த பின்னர் சமாதானச் சூழல் நிலவுகிறது எனக் கூறப்படும் காலத்தில் தான் சேதமாக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

ஈழ நாட்டில் அகத்தியரைப் பற்றிய குறிப்புக்கள், நூல்கள், வரலாற்றுச் சுவடுகள் அதிகம் காணப்படுகின்றன. இந்தியாவில் காணப்படும் தமிழரின் வரலாற்றுக் காலத்துக்கு இவை முற்பட்டவையாகும். தமிழ்ப் பேரவைக்கால நூல்களில் முத்தூர் அகத்தியர் என்று தம்மைத் தாமே அறிமுகப்படுத்தியுள்ளமையை நாம் கருத்திற் கொள்ள வேண்டியுள்ளது. அகத்தியர் ஈழத்தில் திருகோணமலையில் பல்லாண்டுகள் காலம் வாழ்ந்துள்ளார் என்பதை அவர் பணிகளாலும், நூல்களாலும் அறிய முடிகின்றது. திருமங்கலாய்ச் சிவன்கோயில், அகத்தியத் தாபனம், திருக்கரசைச் சிவன் கோயில் என்பவற்றை இதற்குச் சான்றாகக் கொள்ளலாம். இதன் மூலம் திருகோணமலையின் தமிழரின் வரலாறு, வரலாற்றுக் காலங்களுக்கு முற்பட்டது என் பதை உறுதி செய்ய முடிகின்றது.

அகத்தியர் சப்தரிஷிகளில் ஒருவராகவும், சித்தர்களில் முதன்மையானவராகவும் தமிழுக்கான முனிவர் என்றும், சித்த மருத்துவமுறைகளை வழங்கிய முனிவர் என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறார். திருகோணமலை மாவட்ட மூதூர் பிரதேச செயாளர் பிரிவில் (திருகோணமலைப் பட்டினத்தில் இருந்து 23 மைல் தொலைவில்) அமைந்துள்ள வரலாற்றுப் பெருமை மிக்க கங்குவேலி(திருக்கரைசையம்பதி) கிராமத்தில் மகாவலி கங்கைக் கரையில் அகத்தியத் தாபனம் அமைந்திருக்கிறது.

அகத்தியத் தாபனம் தொடர்பாக 2001 ஆம் ஆண்டில் பேரறிஞர்.க. பாலசுப்பிரமணியம் அவர்களால் வெளியிட்டப்பட்ட ஆய்வு நூல் மகாசி்த்தர் முத்தூர் அகத்தியர் என்பதாகும்.

வரலாற்றுத் தொன்மை வாய்ந்த அகத்தியத் தாபனம் தொடர்புடைய புகைப்படங்கள் சில மகாசி்த்தர் முத்தூர் அகத்தியர் என்னும் ஆய்வு நூலில் இருந்து.

மகாசி்த்தர் முத்தூர் அகத்தியர் ஆய்வு நூல்
-பேரறிஞர்.க. பாலசுப்பிரமணியம்

நூலைப் பெற்றுக்கொள்ள
http://www.noolaham.org/wiki/index.php/மகாசித்தர்_முத்தூர்_அகத்தியர்







சித்தர் அறிவியல்




Saturday, November 12, 2016

ஓம்/om/ॐ/aum/ओं/唵 = அ+உ+ம் = 8*2*6 = 96


ஓம்/om/ॐ/aum/ओं/唵 is the cosmological sound of creations. Scientifically it's known as the sound of 'big bang'.

ஓங்காரம்(பிரணவம்)

எந்த மொழியிலும் எழுத்துகள் பிறப்பதற்கு மூல காரணமாக இருப்பது ஒலியே. அந்த ஒலியே பிரவணம் எனப்படும். வாயைத் திறந்து உள்ளிருக்கும் மூச்சுக் காற்றை வெளியிடும்போது ‘ஓ’ என்ற உருவமற்ற ஒலி பிறக்கின்றது. அவ்வொலியின் கடைசியில் வாயை மூடும்போது ‘ம்’ என்ற ஒலி தோன்றுகிறது.

இந்த ''ஓம் - ஓம்'' என்ற ஒலியையே பிரணவம் என்று கூறுவர்.

ஓம் என்னும் மூலமந்திரம்,

இறைவனை அம்மையப்பனாக உணர்த்தும் ஒலிவடிவாகும். அது ஓ என்னும் ஒரே யெழுத்தே. இன்னிசைபற்றி மகர ஈறு சேர்க்கப்பட்டது. ஓங்காரம் எனினும் ஓகார மெனினும் பொருளளவில் ஒன்றே.

வடமொழியில் அகரவுகரம் புணர்ந்து (குல + உத்துங்கன் = குலோத்துங்கன் என்பதுபோல்) ஓகாரமாவது நோக்கியும், எழுத்துப் பேறான மகரத்தைச் சொல்லுறுப்பாகக் கொண்டும், ஓம் என்பதை அ + உ + ம் எனப் பிரித்து, அம் மூவெழுத்தும் முறையே முத்திரு மேனியரையுங் குறிக்குமென்றும், சிவனையும் சிவையையும் மாயையையுங் குறிக்குமென்றும், ஆதனையும் (ஜீவாத்துமாவையும்) பரவா தனையும் (பரமாத்துமாவையும்) மாயையையுங் குறிக்கு மென்றும், பலவாறு கூறுவர்.

ஓங்காரம் ஒரேயெழுத் தென்பதை,

"ஓரெழுத் தாலே யுலகெங்குந் தானாகி" (திருமந்திரம் 765)

"ஆறெழுத் தோதும் அறிவார் அறிகிலர்"(திருமந்திரம் 941)

என்பவற்றாலும், ஓங்காரம் அம்மையப்பனையுணர்த்தும் எழுத் தென்பதை

ஓம்எனும் ஓங்காரத் துள்ளே ஒருமொழி
ஓம்எனும் ஓங்காரத் துள்ளே உருஅரு
ஓம்எனும் ஓங்காரத் துள்ளே பலபேதம்
ஓம்எனும் ஓங்காரம் ஒண்முத்தி சித்தியே
-திருமந்திரம் 2627-

ஓங்காரத் துள்ளே யுதித்த ஐம்பூதங்கள்
ஓங்காரத்த் துள்ளே யுதித்த சராசரம்
ஓங்கார தீதத் துயிர்மூன்றும் உற்றனை
ஓங்கார சீவ பரசிவ ரூபமே
-திருமந்திரம் 2628-

என்பவற்றாலும் அறியலாம்.

ஓம்/om/ॐ/aum/ओं/唵 is the cosmological sound of creations. Scientifically it's known as the sound of 'big bang'.
ஓங்காரக்குடில் Ongarakudil
சித்தர் அறிவியல் Wisdoms of Siddhars
<3 Aum Muruga ஓம் முருகா <3

மனிதனும் கடவுள் ஆகலாம்

ஆசான் ஆறுமுக அரங்கமகா தேசிக அடிகளார் அவர்கள் அருளிய உபதேசம்

மனிதன் கடவுளாக வேண்டுமென்றால் சரியை, கிரியை, யோக, ஞானம் ஆகிய நான்கும் அவன் அறிந்திருக்க வேண்டும். இதை அறியாமல் ஆன்ம லாபம் பெற முடியாது. கிரியை, சரியை, யோக, ஞானம் என்று முன்பு இருந்திருக்கலாம். காலப்போக்கில் சரியை, கிரியை, யோக, ஞானம் என்று மாறிவிட்டது.

சரியை என்பது பிற உயிர்களுக்கு நன்மை செய்தலும், நன்நெறியை கடைபிடித்து நடப்பதும், ஜீவகாருண்யமுமே சரியையின் முதல் படியாகும்.

கிரியை என்பது கடவுள் ஒருவன் உண்டு என்று அறிவதும், அதற்கு துணையாக இருப்பது உருவ வழிபாடாகும். ஆரம்பகாலத்தில் ஒரு உருவத்தை சுட்டிக்காட்டினால்தான் அதை பூஜித்து கடவுள் அருள் பெறுவார். கடவுளை எந்த உருவத்தில் வணங்கினாலும் கடவுள் மனமிரங்கி அருள் செய்வார்.

"எவ்வண்ணம் வேண்டுகினும் அவ்வண்ணம்
அன்றேயிரங்கி யீந்தருளும் பதம்.
என்போன்ற வாக்குமிகு பொன்போன்ற
கருணைதந்து இதயத்திருக்கும் பதம்."

-மகான் இராமலிங்க சுவாமிகள் அருளிய
 - அருட்பா - திருவடிப்புகழ்ச்சி.

ஆகவே கடவுள் அருள்பெற வழிபாடு செய்வதே கிரியை மார்க்கமாகும்.

யோகம் என்பது தன் உடல் கூற்றை அறிந்து அதற்குள் இயங்கும் ஆன்மாவை அறிந்து அந்த ஆன்மா இயக்கத்திற்கு மூச்சுக்காற்றுதான் காரணம் என்று அறிந்து அந்த மூச்சுக்காற்றும் நாள் ஒன்றுக்கு 21,600 சுவாசமாக(போகின்ற காற்று மற்றும் வருகின்ற காற்று) ஆக 21,600 முறை இயங்கினால்தான் ஆன்மா இயக்கமும் மனித வாழ்க்கையும் நடைபெறும். இது ஆண்களுக்கும், பெண்களுக்கும் ஒன்றேயாகும். ஆகவே, மூச்சுக்காற்றை அறிந்து அந்த காற்றின் இயக்கமாகிய இடகலை, பிங்கலை, சுழிமுனை ஆகும். இடகலை என்பது இடது மூக்கில் வருகின்ற காற்றும், பிங்கலை என்பது வலது மூக்கில் வருகின்ற காற்றும், சுழிமுனை என்பது புருவ மத்தியில் ஒடுங்குகின்ற காற்றும் ஆகும். இதை நன்கு அறிந்து ரேசக, பூரக, கும்பகம் ஆகிய தன்மையை உணர்ந்து காற்றை இழுத்தல், ஸ்தம்பித்தல், நிறுத்தல் ஆகிய ரகசியத்தை(காற்றை நிறுத்துதல் என்பது புருவ மத்தியாகிய சுழிமுனையில் காற்றை ஒடுக்குதல்) அறிவதே யோக மார்க்கமாகும். இது அனைத்தும் ஆசான் அகத்தீசன் அருள் இல்லாமல் யோகத்தை அறிந்துகொள்ள முடியாது.

ஞானம் என்பது இயற்கையின் இயல்பறிந்து அது உடம்பினுள் எவ்வாறு இயங்குகின்றது என்பதை அறிந்து, அந்த இயற்கை தூலதேகமாகிய புற உடம்பாகவும், சூட்சும தேகமாகிய அகஉடம்பாகவும் இருக்கின்ற இந்த இயல்பை அறிந்து அதே இயற்கை மும்மலமாகிய காமதேகமாகவும், மலமற்ற ஞானதேகமாகவும் அமைந்துள்ளது. இயற்கையின் இயல்பறிந்து அதனுடைய இயல்பாகிய (மாசு அல்லது களிம்பு) களிம்பு அற்றால் சதகோடி (100 கோடி) சூரியப்பிரகாசமான ஒளி உள்ளே தோற்றும். இதை அறிவதே ஞானமாகும். அந்த ஜோதியை காணவேண்டும் என்றால் ஆசான் அகத்தீசன் அருள்செய்ய வேண்டும்.

"களிம்பறுத் தான் எங்கள் கண்ணுதல் நந்தி
களிம்பறுத் தான் அருட் கண்விழிப் பித்துக்
களிம்பணு காத கதிரொளி காட்டிப்
பளிங்கிற் பவளம் பதித்தான் பதியே"
-திருமந்திரம் உபதேசம் - கவி 114.

ஆகவே, சரியை, கிரியை, யோக, ஞானமாகிய நான்கும் ஆசான் அருள்கொண்டுதான் அறிய முடியும்.

மேற்கண்ட சரியை, கிரியை, யோக ஞானத்தின் சாரம்

சரியை என்பது நெறியுடன் வாழ்வதாகும். கடவுளைப் புறத்தில் உருவாக நினைத்து வழிபாடுவது கிரியை ஆகும். யோகம் என்பது மூச்சுக்காற்றைப்பற்றி அறிந்து, மூச்சுக்காற்றை ஞானபணடிதன் ஆசியோடு புருவ மத்தியில் ஒடுக்குவதே யோகமாகும். ஞானம் என்பது எல்லாம் வல்ல பரம்பொருள் உள்ளும் புறமுமாக இருப்பதை அறிந்து உள்ளெழும் ஜோதியை கண்டு தரிசிப்பதே ஞானமாகும்.

Wednesday, November 9, 2016

Between folklore and stronomy: Agathiar (agastya) a sage and a star



It is argued that the star Agastya (Canopus) is named after sage Agastya, who crossed the Vindhya mountain and saw the star for the first time in about 4000–5000 BC.  Further, it is shown that Agastya was the first national integrator, who combined the two ancient civilizations of India, viz. the Aryan (Sanskrit) civilization of the Indo-Gangetic plain and the Dravidian (Tamil) civilization of the Cauvery basin, into the mighty Hindu civilization of India.
The author had been thinking about the Aryan–Dravidian dichotomy since his sojourn at Kodaikanal Observatory as a research scholar during 1952–54. The authors’s quest led him to the thesis presented in this article. He was motivated by a paper by Ovendeen in the Observatory magazine of the Royal Astronomical Society, in which Ovendeen had argued that the zodiacal constellations were discovered by the Ionians living on a Greek island. This article was presented at a seminar held at B. M. Birla Planetarium, Hyderabad about 20 years ago, and included as Chapter 12 in the author’s 1998 INSA Project Report: ‘Pre-Siddhantic Indian Astronomy – A Reappraisal’ (unpublished). It is hoped that the present article will be of interest to students of ancient Indian history.

The Puranic story of Agastya

India has a rich heritage of Vedic and Puranic folklore. Some of the folktales are not easily comprehended, while others can be understood on a rational basis. Here we concentrate on one of the latter type, viz. the story of Agastya, who is the author of 25 hymns (nos 166 to 190) of the first ‘mandala’ of the Rigveda. The Puranic story tells us that the Vindhya Mountain tried to compete with the Himalayas in height by becoming taller and taller. People became afraid that it may obstruct the path of the sun; so they approached sage Agastya who was the Guru (teacher) of the Vindhyas. As Agastya arrived, the Vindhya Mountain prostrated before him in reverence. The sage said that he was going south and that the mountain should lie prostrated till he returned. But the sage never returned thus laying the Vindhyas flat for ever (1).
It is easy to interpret this tale as an allegory to the actual crossing of the Vindhyas by Agastya, a northerner, for the first time in history. In ancient times, it was easier to cross the seas by navigation. But it was quite difficult to traverse the mountainous land covered with thick forests and inhabited by wild animals. Hence it was a great feat on the part of Agastya to cross the Vindhya Mountain. In fact, it is further told that sage Agastya drank the ocean and later filled it up again, which is another way of saying that he had also crossed the sea. It may be mentioned that the sage Agastya is also quite popular in Indonesia, the land beyond the Indian Ocean.
Figure 1

Agastya’s epoch

Now if we assume the above interpretation to be correct, it is possible to find the epoch of Agastya’s crossing the Vindhyas. Here we have a clue that Canopus, the second brightest star in the night sky, is called Agastya in India. This star is close to the ecliptic south pole, having an ecliptic latitude of –76°. As the celestial poles go round the ecliptic poles due to the phenomenon of precession of the earth’s axis of rotation, this star becomes visible from different latitudes on the globe at different times. If we assume that for a star to be visible at a place its altitude at the meridian passage should be at least 5°, then calculations give the visibility curve for Agastya (Canopus), as shown in Figure 1 for the various epochs from 12,000 BC to AD 12,000. We see that Agastya was not visible from any part of India before 10,000 BC. First it became visible at Kanyakumari around that epoch. Thereafter, as it was brought more and more northwards by precession, it became visible at various places in India, as shown in Figure 1. It became visible in the east coast (in the present Chennai region) in 8500 BC, and in the present day Hyderabad in 7200 BC, in the Vindhya region in 5200 BC, at Delhi in 3100 BC, etc. At present it is visible from most parts of India for longer or shorter duration. This cycle will repeat after every 25,725 years.
It is thus clear that around 5000 BC, the star Agastya was visible from the south of the Vindhyas, but not from the north of it. If sage Agastya was the first to cross the Vindhyas from the north, he would have been the first northerner to see the star. Hence the star has been named after him, just as the Magellanic clouds in the southern sky are named after the navigator Magellan, who first saw them as he sailed southwards. This fixes an epoch of 5000 BC for sage Agastya. This date is based on the assumption that for a star to be visible its meridian altitude has to be at least 5°. If we make 8° meridian altitude as the criterion for visibility, the date of Agastya would be shifted to about 4000 BC. The dates 5000 and 4000 BC should therefore bracket the probable epoch of Agastya crossing the Vindhyan Mountains.

Agastya, the first national integrator of India

Another part of the Agastya myth is that he gave the gift of the Cauvery river and Tamil language to the people. This is again a clear allusion to his discovery of the great Tamil civilization indigenous to the Cauvery basin. He was thus the first person to link the two great ancient civilizations of India, viz. the Aryan (Sanskrit) civilization thriving in the IndoGangetic plains north of the Vindhyas and the Dravidian (Tamil) civilization thriving in the Cauvery basin south of the Vindhyas. Traditional Indologists may not agree with this interpretation because they believe that the Aryans came to India from outside and drove the native Dravidians of the Indus Valley to the south. They base their argument on the destruction of the Indus Valley Civilization of Mohenjodaro and Harappa sometime in the second millennium BC. However, there is evidence showing that the real cause of destruction of the Indus cities was a geological change rather than an invasion. In fact, ancient Sanskrit and Tamil literature does not show any trace of the large scale movements of people as required by the above theory of conflict between the Aryans and Dravidians.
Table 1
The Vedas are the oldest literature of the Aryans. They mostly talk about the land and rivers between Afghanistan and the Ganges. There is no mention of any other region in the text, which could have indicated that they came to India from outside. In contrast, we find that the Zoroastrians talk of a land called Aryanavahyo. The Vedas talk with reverence about the mighty Saraswati River, which has now disappeared below the sands of the Thar Desert and the Rann of Kutch. Recent satellite photographs have clearly demonstrated its ancient course from the Himalayas to the Arabian Sea. The disappearance of the Saraswati River was caused by geological and climatic changes which must also have been responsible for destruction of the Indus cities. There was no invasion from outside.
Similarly, the description of the Tamilagham (Tamil land) found in the Sangam literature of the Tamil language (2) points to only that region of the Indian peninsula which lies to the south of a line stretching roughly from Calicut to the Tirupati hills. The Sangam poets talk about the three Tamil kingdoms of Pandyas, Cholas and Cheras which occupied the southern, northwestern and northeastern parts of this tract respectively. All the activities mentioned in the Sangam literature pertain to people living in this area.
Table 2
We would therefore be right to conclude that Agastya was the first national integrator of India who brought the two civilizations of the north and south into contact and promoted their fusion into the great Indian civilization of the whole country. In fact, this feat of Agastya was akin to that of king Menes of Egypt, who united its northern and southern parts. But, as is characteristic of India, the synthesis of the northern Aryan and the southern Dravidian civilizations was brought about by a sage and not by a king. The integration has become so perfect that we cannot separate and distinguish the contributions of the two components to the present civilization. The belief that the Sanskrit and Tamil languages came out of the two ends of Shiva’s damaru (Indian Peninsula) is a testimony to this grand synthesis. No wonder sage Agastya is held in high esteem not only all over India, but also in Indonesia.

Literary evidence for Agastya’s epoch

We can obtain corroboration for Agastya’s epoch derived earlier from Tamil and Sanskrit literature. Tamil literature tells us about the three Sangams which were patronized by 89, 59 and 49 Pandyan kings respectively. The first Sangam was supposed to have been started by Agastya and the last Sangam ended sometime at the beginning of the Christian era. Now we have 197 kings between these two dates. If we assume a span of 20 years for each king on an average, we get a total period of about 4000 years, which would place Agastya’s epoch around 4000 BC, in agreement with the astronomical dating.
Similarly, tradition tells us that Agastya lived at the time of Rama who preceded the Mahabharata war by a couple of thousand years. The epoch of Mahabharata war can be fixed by the date of Bhisma’s death. It is stated that Bhisma died on Maga S 8 on the winter solstice day, i.e. at the start of Uttarayana. At present, this tithi occurs between 20 January and 20 February, which differs from the date of winter solstice, 22nd December, by 29 to 60 days. This difference is caused by the precession of the earth’s axis around the ecliptic poles in the retrograde circuit in 25,725 years, as stated earlier. It causes a slow backward shift of equinoxes and solstices with respect to the nakshatras and the lunar months at the rate of one day in 71 years. As it would take 2060 to 4260 years to produce a shift of 29 to 60 days, the date of Bhisma’s death and consequently that of the Mahabharata war would be 1200 ± 1000 BC. This date can be pushed back to the Krtttikâ epoch of 2300 BC, if we put the beginning of Dhanisthâ exactly opposite to Maghâ (Alpha Leonis). On the other hand, the traditional date of Mahabharata war is placed around 3000 BC. Going back 2000 years, we get 4000 to 5000 BC for the epoch of Agastya, which tallies with the astronomical determination.

Heliacal rising of Agastya (Canopus)

We shall end this discussion of the star Agastya (Canopus) by examining the traditional belief that its udaya (helical rising) heralds the end of the rainy season. Table 1 gives some astronomical data about Agastya for the period 6100 BC to AD 1900. Table 2 gives the dates of helical rising of Agastya, which coincides with the beginning of the morning twilight, and its helical setting which coincides with the end of the evening twilight, at the two latitudes 26 and 14°N. First, we see that the midnight culmination of Agastya always occurs in the winter – November/December over this period. Secondly, its helical rising at the latitude of 26°N always occurs after the middle of August. Hence it does herald the end of the rainy season in northern India for several thousand years. But this is not so for the southern part of India with 14°N lat, because the helical rising occurs there before the middle of August when the rainy season is still in progress.
~ Professor KD Abhyankar (dec’d), Astrophysicist mainly responsible for the founding of Astronomical Society of India. He edited four Volumes of symposium proceedings, served as Member of Editorial Boards of Bulletin of Astronomical Society of India, Indian Journal of Astrophysics and Astronomy and Proceedings of Indian National Science Academy.
References:  
1. Griffith, R. H., The Hymns of RigvedaMLDB, Delhi, 1973, p. 115.
2. Pillai, J. M. S., A History of Tamil Literature, Annamalai University, 1965

ஓங்காரக்குடில் Ongarakudil

சித்தர் அறிவியல் Wisdom of Siththars



நீங்களும் வாசித்து அறிந்து கொள்ளுங்கள்.
https://twitter.com/Ongarakudil


Posted by Nathan Surya